Chiang Mai in de regen

We zijn ons voor de verandering maar eens als toeristen gaan gedragen. Dat wil zeggen, we hebben gisteren en tripje geboekt, waarbij we heel veel hebben gezien. We begonnen met een uur rijden, waarbij ik ondanks de prachtige omgeving mijn ogen nauwelijks open kon houden. Het bed is zo hard, dat ik echt te weinig had geslapen. Na een uurtje arriveerden we bij een stel olifanten, ergens in de bush, waarbij het de bedoeling was dat we daar op gingen rijden. Dat hebben we ook gedaan natuurlijk. Voor we er op klommen, konden we voor de olifant een zak banaantjes kopen en Sangmo kwam niet meer van de slurf af, die het beest naar achteren bleef gooien. Ook kwam er af en toe geheel onverwacht een slurf van een olifant achter haar in haar nek, want die had ook wel zin in zo’n banaantje.. Het was erg leuk en een stuk minder schokkerig dan op een kameel rijden. En dan te bedenken dat ik nog nooit op een paard heb gezeten, moet ik toch ook eens doen ..Er liepen ook kleine olifantjes mee, maar een daarvan kon op een gegeven moment niet over een boomstam heen, zodat er flink geduwd en getrokken moest worden. Dat viel nog niet mee, want ook kleine olifantjes zijn nogal zwaar! Minder leuk was dat een van de olifantenverzorgers met een katapult een vogel uit de lucht schoot. Het beest heeft het helaas niet overleefd. Trots als een ui (of zal ik zeggen ei)had hij even later de veren in zijn hoed gestoken. Macho! Eten jullie geen vogels vroeg onze olifantenchauffeur verbaasd.. Nee dus..Daarna de heuvels in naar een plaatselijke stam, waar we bij het uitstappen war een klein meisje stond met kralen armbandjes die ze van zaadjes en pitten had gemaakt. Ze kon zelfs Engels spreken Hello, 5 Baht in een hangende grammafoonplaat ritme..en dan natuurlijk erg smekend..5 baht is ongeveer 10 cent, dus doe dan maar eens moeilijk. Toen ik er een had gekocht kwam er uit het niets een hele zwerm meisjes met hello 5 Baht tevoorschijn.. Dat was weer teveel van het goede.. We kregen uitleg over de stamgebruiken, bewonderden de slapende zwijnen, kochten geen sjaals en vertrokken weer voor een voettocht door de jungle. Anderhalf uur gelopen , langs rijstvelden, door het oerwoud (over paadjes) en een heuse waterval bezocht. We konden daar best in zwemmen, maar wantrouwend als ik ben hebben we dat natuurlijk niet gedaan. Helemaal ontkomen deden we niet aan het water, want er stond nog een bamboestammen raft op het programma. 10 bamboestammen aan elkaar gebonden en een man met een lange stok voorop. De rivier was rustig, dus het leek meer op een tochtje over de Ourthe. Je kreeg er alleen bijzonder natte billen van. Daarna nat en wel weer in de auto terug. Bibberen, want de airco stond aan. Was best een leuke dag zo. tijdens de rit terug begon het te regenen en dat is de hele avond, nacht en de volgende ochtend doorgegaan. Sangmo wilde voor het klooster nog een elektrische water opwarmer kopen, zoals ze hier voor de douche hebben. We hebben de heen en terugreis naar de winkel maar met de tuktuk afgelegd, waarbij Sangmo natuurlijk over 20 cent meer of minder onderhandelt. Maar ja, zij denkt in roepies en ik in euro’s, dat is een aanzienlijk verschil. India is natuurlijk ook spotgoedkoop en zij vergelijkt alles met Indiase prijzen, terwijl ik het gevoel heb dat ik miljonair ben hier. Ze won het niet van de tuktukbestuurder en het hoosde, dus we hebben 80 cent betaald in plaats van 0,60 :) De verkoper in de winkel dacht haar ook een veel duurdere aan te smeren, maar die kwam zoals verwacht van een koude kermis thuis.
’s avonds zijn we mee uit eten genomen door een kennis van Sangmo naar een geweldig vegetarisch restaurant. Zit vlak in de buurt, heel goedkoop, maar fantastisch eten en wel keuze uit 50 vegetarische gerechten. Weer eens iets anders als zoet en zure groenten.. De man is 70 en heeft wit haar in een piepklein vlechtje en een Thaise vrouw, maar zij spreekt geen Engels. Je ziet hier trouwens veel oudere onaantrekkelijke westerse mannen met jonge Thaise vrouwen.
Vanochtend regende het nog steeds. We zijn in onze regencapes op zoek gegaan naar de zondagmarkt, maar die bleek pas om 18.00 uur ’s avonds te beginnen. Vandaag dus niet zoveel gedaan. Sangmo is inmiddels opgehaald met een busje voor haar tocht naar Laos. Ze gaat daar haar visum verlengen en is woensdagochtend terug. We willen proberen om woensdag nog naar het zuiden te vliegen. Anders wordt het donderdag. Het regent daar niet zoveel als hier en we willen wel lekker zwemmen en van de paradijselijke stranden genieten. Ik ben dus vanavond alleen naar de zondagmarkt geweest. Heel erg leuk en behoorlijk groot. Er lopen hier van die vrouwtjes met kralenkettingen en die hebben een houten kikker waar ze met een stokje overheen raspen. Je komt bijna niet van ze af. Dat gerasp klinkt als gekwaak. Gek word je ervan, dus ik heb ook zo’n kikker gekocht en als ze in de buurt komen rasp ik terug. Moeten ze vreselijk om lachen. Ik heb heel veel leuke dingen gezien, maar helaas, een rugzak is maar een rugzak en vol is vol..Beetje spijt dat ik geen grote koffer heb meegenomen heb ik nu wel. Sommige dingen zijn gewoon te groot. Ik ben van de het changbier overgegaan op singha, toch net even wat lekkerder!
Verder alles goed, mijn arm heb ik geen last meer van, en ik geniet me helemaal de nou ja, je weet wel. Voorlopig wil ik helemaal niet weg!