It goes Indian
Door: Beaty
Blijf op de hoogte en volg Beaty
26 December 2011 | India, Hampi
Hampi
Eindelijk, over een reis met hindernissen gesproken.
De taxi naar de bus was op tijd. Ik werd afgeleverd op een giga busstation, waar op geen enkele manier was aangegeven welke bus waarheen ging. Gelukkig kwam ik wat russen, zweden en Engelsen tegen, die hetzelfde probleem hadden. Een van het was een ADHD Iraniër, die de taal machtig was. Hij rende van bus naar bus. Uiteindelijk, een half uur te laat, daar was de bus. Het was voor de helft een zitbus en voor de andere helft een slaapbus. De slaapplekken waren superklein, en dat was de reden dat de guesthouse eigenaar me een zitplaats had aangeraden. Je weet anders niet wie er tegen je aan ligt te snurken. Naast mij een meisje uit Litouwen, die in Londen psychologie had gestudeerd en nu bezig was met een wereldreis in haar eentje. Over lef gesproken. Het viel me op dat de bus steeds vaker stopte en steeds langzamer ging rijden. Ik dacht nog dat een van de chauffeurs misschien last van zijn darmen had, maar helaas, het ding maakte een geluid alsof de krukas er uit lag, maar misschien hebben bussen wel geen krukas. Uiteindelijk om 4 uur 's nachts werd er definitief gestopt. Het was ijskoud en ik had spijt geen ja en sokken in mijn tas te hebben gestopt. Weer wat geleerd. Geen informatie, niks, maar omdat ik de chauffeur buiten had gesproken wist ik dat er wat mis was. It goes Indian, zei hij. Uiteindelijk was het antwoord, de bus is stuk, maar over een uur komt er een andere bus. Hmm-hmm natuurlijk, dacht ik nog en helaas had ik gelijk. Bij iedere vraag bleven ze zeggen dat de bus over een uur kwam, ook toen het 9 uur was. Uiteindelijk ging iedereen bellen met het hoofdkantoor maar ze kregen alleen maar ontwijkende antwoorden. Sommige mensen vertrokken om hun geluk met een plaatselijke bus te proberen. Om 10 uur dan toch, kwam er een bus en om 2 uur waren we in Hampi, in plaats van de afgesproken 6 uur 's morgens. Ik heb me door de eerste de beste riksja naar een guesthouse laten rijden en kaapte net voor een paar reisgenoten de laatste kamer weg. Maar het sterft hier van de kamers, dus iedereen heeft ongetwijfeld wat gevonden. Alleen is alles twee keer zo duur als normaal vanwege kerst. Net even gegeten in de Mango tree, erg leuk restaurant. Het is hier heel apart, beetje aparte sfeer, je gaat als vanzelf heel relaxed doen... Ook heel erg mooi, de stenen en de steenhopen die overal verspreid liggen. Ik heb geen mobiele ontvangst, dus kan niks sms'en. Als je me wil bereiken kan je het beste even mailen. ze hebben hier geen wireless, maar wel internet, dus ik verstuur dit zo wel even aan een draadje. Morgen maar een rondje tempels. Vroeg slapen want ik heb vrijwel geen oog dichtgedaan (de volgende keer neem ik wel een slaapplaats, want ik doe echt geen oog dicht in zo'n stoel). Jammer alleen dat ze hier geen biertjes serveren of verkopen. Beetje verloren dag zo, wel jammer, maar ja, het is nu eenmaal India, dus het heeft geen zin om je hier druk over te maken en dat ben ik ook niet van plan. O ja, nog wat stoms, ik ontwijk twee spelende kinderen en stap met mijn slipper midden in een vette verse koeienvla, van al die koeien die hier rond hangen. Gedver, het zat helemaal tussen mijn tenen en ik was op weg naar het restaurant. Vlakbij is een tempel en op het voorplein staan allemaal waterkranen. Daar dus maar even mijn voet en slipper schoongespoeld, terwijl anderen flesjes water aan het vullen waren. Het voelde als heiligschennis, maar ik heb nu vast een paar gezegende voeten!Tenslotte zal de vlaai ook wel heilig zijn :)
Eindelijk, over een reis met hindernissen gesproken.
De taxi naar de bus was op tijd. Ik werd afgeleverd op een giga busstation, waar op geen enkele manier was aangegeven welke bus waarheen ging. Gelukkig kwam ik wat russen, zweden en Engelsen tegen, die hetzelfde probleem hadden. Een van het was een ADHD Iraniër, die de taal machtig was. Hij rende van bus naar bus. Uiteindelijk, een half uur te laat, daar was de bus. Het was voor de helft een zitbus en voor de andere helft een slaapbus. De slaapplekken waren superklein, en dat was de reden dat de guesthouse eigenaar me een zitplaats had aangeraden. Je weet anders niet wie er tegen je aan ligt te snurken. Naast mij een meisje uit Litouwen, die in Londen psychologie had gestudeerd en nu bezig was met een wereldreis in haar eentje. Over lef gesproken. Het viel me op dat de bus steeds vaker stopte en steeds langzamer ging rijden. Ik dacht nog dat een van de chauffeurs misschien last van zijn darmen had, maar helaas, het ding maakte een geluid alsof de krukas er uit lag, maar misschien hebben bussen wel geen krukas. Uiteindelijk om 4 uur 's nachts werd er definitief gestopt. Het was ijskoud en ik had spijt geen ja en sokken in mijn tas te hebben gestopt. Weer wat geleerd. Geen informatie, niks, maar omdat ik de chauffeur buiten had gesproken wist ik dat er wat mis was. It goes Indian, zei hij. Uiteindelijk was het antwoord, de bus is stuk, maar over een uur komt er een andere bus. Hmm-hmm natuurlijk, dacht ik nog en helaas had ik gelijk. Bij iedere vraag bleven ze zeggen dat de bus over een uur kwam, ook toen het 9 uur was. Uiteindelijk ging iedereen bellen met het hoofdkantoor maar ze kregen alleen maar ontwijkende antwoorden. Sommige mensen vertrokken om hun geluk met een plaatselijke bus te proberen. Om 10 uur dan toch, kwam er een bus en om 2 uur waren we in Hampi, in plaats van de afgesproken 6 uur 's morgens. Ik heb me door de eerste de beste riksja naar een guesthouse laten rijden en kaapte net voor een paar reisgenoten de laatste kamer weg. Maar het sterft hier van de kamers, dus iedereen heeft ongetwijfeld wat gevonden. Alleen is alles twee keer zo duur als normaal vanwege kerst. Net even gegeten in de Mango tree, erg leuk restaurant. Het is hier heel apart, beetje aparte sfeer, je gaat als vanzelf heel relaxed doen... Ook heel erg mooi, de stenen en de steenhopen die overal verspreid liggen. Ik heb geen mobiele ontvangst, dus kan niks sms'en. Als je me wil bereiken kan je het beste even mailen. ze hebben hier geen wireless, maar wel internet, dus ik verstuur dit zo wel even aan een draadje. Morgen maar een rondje tempels. Vroeg slapen want ik heb vrijwel geen oog dichtgedaan (de volgende keer neem ik wel een slaapplaats, want ik doe echt geen oog dicht in zo'n stoel). Jammer alleen dat ze hier geen biertjes serveren of verkopen. Beetje verloren dag zo, wel jammer, maar ja, het is nu eenmaal India, dus het heeft geen zin om je hier druk over te maken en dat ben ik ook niet van plan. O ja, nog wat stoms, ik ontwijk twee spelende kinderen en stap met mijn slipper midden in een vette verse koeienvla, van al die koeien die hier rond hangen. Gedver, het zat helemaal tussen mijn tenen en ik was op weg naar het restaurant. Vlakbij is een tempel en op het voorplein staan allemaal waterkranen. Daar dus maar even mijn voet en slipper schoongespoeld, terwijl anderen flesjes water aan het vullen waren. Het voelde als heiligschennis, maar ik heb nu vast een paar gezegende voeten!Tenslotte zal de vlaai ook wel heilig zijn :)
-
26 December 2011 - 14:00
Hans:
Je maakt wat mee met het openbaar vervoer daar, en wij maar klagen over de NS.
Heb maar eens gegoogled op Hampi, ziet er interessant uit met al die tempels.
Veel plezier daar
Groetjes vanuit mistroostig Assen
xxx
-
26 December 2011 - 14:11
Laura:
Super om wat van je te horen. Ik zal je dan binnenkort even een mailtje sturen!
Liefs -
26 December 2011 - 19:55
Gertina:
hoi hoi,
Wat leuk weer wat van je te horen kijk steeds op de mail als er iets staat.
En ja hoor weer een groot super mooi verhaal wat je meemaakt.
Maar je hebt wel pech en dat is niet leuk,die moet je juist niet hebben want je hebt al pech genoeg gehad.
Doe je kalm aan.
Groetjes liefs gertina -
27 December 2011 - 10:42
Rob:
Je maakt een hoop mee. Jammer van de mokkavlaai. Zal niet mee vallen om met de vele reisbestemmingen je
OVkaart op te laden.
Groetjes!
-
27 December 2011 - 15:50
Ilana:
Gatver! Klinkt niet echt lekker om met je voet in die "shit" te zitten! :-(
Reageer op dit reisverslag
Je kunt nu ook Smileys gebruiken. Via de toolbar, toetsenbord of door eerst : te typen en dan een woord bijvoorbeeld :smiley
