schoolkids en puinhopen

Het begint al weer te wennen hier. Alles wat eerst vreemd was, wordt uiteindelijk doodgewoon.
Vandaag naar de tempels en de ruïnes geweest. Heb nog even zitten dubben of ik een fiets zou huren, maar ik verdwaal zo wie zo de hele tijd, dus dat leek me eigenlijk niet zo'n goed idee. Toen maar lekker koloniaal gedaan en een riksja met chauffeur voor een dag gehuurd. Hij blij, ik blij.
Eigenlijk vind ik de rotsformaties hier veel mooier dan de oude tempels, maar er treedt ook vrij snel verzadiging op. Na de zoveelste tempel heb je geen zin meer in nog een foto. Ze hebben honderden schoolklassen los gelaten op de ruïnes. Een blonde vrouw is een soort alien voor die kids. Ze gapen je letterlijk aan en de meisjes beginnen dan met haaaaiiiiiii en beginnen te zwaaien. De jongetjes doen hetzelfde en ze beginnen allemaal te giechelen. Een tempel lag zo ver van de ingang dat het vervoer met elektrische wagentjes plaatsvond. Toen ik de rijen zag besloot ik te lopen, ik heb geen geduld voor rijen.. Elke wagen met schoolkinderen die me voorbijreed was een haaaiiii en een driftig gezwaai. Jongetjes sprongen er uit, renden me voorbij om me dan op te wachten. Ik begrijp nu hoe Maxima zich moet voelen. Ze is niet te benijden. Eigenlijk heb ik een bodyguard nodig zo beroemd ben ik! Als laatste een hara krishna tempel, alwaar een paar hara krishna aanhangers met een vreselijke geluidsinstallatie liederen galmden. Het zou een meditatieve plaats moeten zijn van waar je de zon onder kon zien gaan. That don't impress me much, want een zonsondergang is nu niet iets wat ik nog nooit heb gezien – in Nederland zijn ze af en toe ook te gek, zeker met veel stof in de dampkring – en die hier is niet van het oww en wauw soort. Eerst kwam er een hara monnik naar me toe voor een foto tegen betaling, vervolgens een als aapgod uitgedoste hans worst, waar je tegen betaling een foto van mocht maken. Hij had pech want ik was wat recalcitrant inmiddels. Uiteindelijk de zonsondergang maar niet afgewacht en weer terug gegaan. Ik dacht jullie te kunnen bellen, via skype, maar ik krijg geen geluid uit het notebook, dus dat gaat niet door, tenzij Ilco enig idee heeft wat er mis is. Tijdens het eten leuk in gesprek geraakt met een Amerikaan die Ain India woont en ayurvedische cursussen geeft aan toeristen. Daarna ook nog wat met hem gaan drinken, maar toen mijn muggenspul duidelijk was uitgewerkt en ik twee jeukende voeten kreeg, was het tijd om me terug te trekken in mijn mugvrije kamer. Het is wel een nadeel dat je hier in Hampi geen alcohol kan krijgen. Een biertje had er best ingegaan. Ik heb me vandaag door de riksja chauffeur af laten zetten bij een restaurant waar ze bier verkochten, net buiten Hampi. Hij bracht me naar een of ander groot hotel, waar ze inderdaad bier hadden,maar waar ik niets te eten kon bestellen. Ik heb dus maar een grote fles bier besteld, die ik niet opkreeg, zodat ik die gedeeltelijk heb overgeheveld in mijn lege waterfles. Verder was dat een verschrikkelijke ongezellig bedoening. Ben blij dat ik in de 'kashba' zit. Vanavond maar extra veel gegeten, want gisteravond kon ik niet slapen omdat ik ineens stierf van de honger. Mijn meegebrachte knackebrot en smeerkaas komt wel van pas, evenals de echte koffie! Morgen maar eens kijken of er nog een treinkaartje te koop is. Het schijnt dat je die drie dagen voor je reis moet bestellen, dus dan wordt het straks weer een bus als ik pech heb. Nou ja, ik kom er wel. Morgen zelf maar even rondkijken.Wie weet zie ik nog wat leuke dingen.