Over good people en afzetters

Zo.n laatste dag zit je toch met je hoofd bij weggaan. Eerst nog een tempel bezocht, waar ik 50 roepies betaalde om er in te komen, om er vervolgens achter te komen dat er een achteringang was..hmm.Veel Nandi's van het formaat tempel :) Daarna met de rit voor de boeg mezelf te goed gedaan aan een immense pizza. Toen ik die (bijna) op had kwam er een Grieks mannetje naar me toe met de vraag of k een kopje thee met hem wilde drinken. Zo gedaan. Het bleek dat zijn vrouw hem had verlaten, dus hij had maar ontslag genomen en was gaan reizen. Griekenland was toch een zootje. En als hij weer geboren werd zou hij expliciet vragen om 10 cm langer te mogen zijn. Ik snapte dat want toen hij opstond om me een hand te geven was hij 10 cm kleiner dan ik..
Verder ging het gelikt. De riksja bracht me naar de bus, de bus vertrok maar een uurtje te laat en ik had een slaapplaats voor mij alleen. Roken in de bus kon ook gewoon, als je het raampje maar open deed. De bijrijder verkocht zelfs sigaretten en sprak tot mijn verbazing Russisch met de Russen, die als een plaag op India zijn neergestreken. Uitermate chagrijnige asociale typjes.
Hoe laat was de bus in Palolem, vroeg ik? Uurtje of 5 kreeg ik te horen. Oeps dat was wel erg vroeg...
Ik werd als enige wakker gemaakt om half 4 en kon de bus verlaten. Het was er doodstil, gelukkig nog wel een riksja die stond te wachten.Waar ik heen moest. Een guesthouse bij het strand opperde ik. Hij keek pijnlijk, hees mijn koffer in de riksja en stopte een paar keer om te vragen of er ergens plek was. Nada, alles was volgeboekt vanwege oud en nieuw. De Indiers komen dan in grote getale naar de kust en reserveren maanden tevoren. Na de derde mislukte poging gooide hij me er uit bij het strand. Daar moest ik het maar vragen en hij reed weg. Mm, daar zat ik, uur of 4 's nachts. Ik ging naast mijn koffer zitten, stak een sigaret op en wachtte af. Ik zat bij het strand en het zou vanzelf licht worden en het kwam wel goed, al had ik geen idee hoe.
...Er kwam een knulletje naar me toe. Ik legde uit dat ik een kamer moest hebben. Ik moest maar blijven zitten en hij ging links en rechts vragen, maar alles was vol. Hij had wel een riksja zei hij. Gelukkig, weer een riksja knulletje -waar zou je zijn zonder deze redders in nood-. Koffer in de riksja en rondrijden maar weer. Het enige wat we vonden was een hotel waar ze 4000 roepies vroegen (ongeveer 60 euro)maar dan moest ik de kamer alweer om half 11 diezelfde dag verlaten, want hij was gereserveerd. Schoot niet op dus. Slaap maar bij mij thuis, zei het jochie, je kan bij mijn moeder slapen. Kost niks. Veel alternatief was er niet, dus hij reed naar huis ( Zo zie ja pa, dat riksjadrivers wel een huis hebben) Zijn moeder en broer sliepen op een mat op een betonnen grond. Als verwend westers meisje leek het me niet uitnodigend om een smal knetterhard matje te delen met een vreemde mevrouw, nog afgezien van het feit dat ik echt blauwe plekken krijg van betonnen vloeren. Ik keek wat moeizaam.. Maar geen nood, er was in het hok achter het huis ook nog een heus bed met een matras. Schoon beddengoed werd aangerukt en daar mocht ik mezelf neervleien. Een fan maakte kreunend overuren aan het plafond, maar aangezien er geen klamboe was liet ik het maar zo. Wel een beetje koud, maar oké.
Een paar uur later om 9 uur opgekrabbeld en zijn moeder maakte het knulletje wakker. Met bloeddoorlopen oogjes keek hij me aan. Tenslotte had ik in de bus nog geslapen, hij waarschijnlijk een uurtje of 3. Het huis was best nog wel groot. Huiskamer, TV, grote keuken, aparte wasplaats, Achter berging (waar ik sliep en nog een losse schuur. Ze waren spekkoper. Na een half uurtje hesen we alles weer in de riksja en gingen we weer verder met een rondje, dit keer bij Colomb.
5 resorts aangedaan, met allemaal schattige strandhutjes, maar helaas, vol. Uiteindelijk bij Cuba's place (hoe verzin je het) hadden ze een hut vrij. Houten huis met douche en toilet, airco en wireless, voor het niet geringe bedrag van 5500 roepies per nacht. ((75 euro), voor Indiase begrippen astronomisch.Maar ja, Als Maxima kan je natuurlijk niet anders dan gewoon dokken. Onderhandelen over de prijs had geen zin. Take it or leave it. Dus nu ben ik de bewoonster van een astronomisch dure strandhut met airco. Even twee dagen rust en dan maar eens terug in de goede richting. Dit keer iets eerder informeren naar bussen etc., voordat het me weer een dag kost. Maar nu eerst in de shack, de bijbehorende eet strandtent met een grote kingfisher bier. Die heb ik wel verdiend! O ja, omdat ze natuurlijk weten dat ik zo dol op kerst ben, is mijn hut – als enige- ruim versierd met kerstslingers. En dat vergat ik nog, ik heb wel mijn eigen privé dakterras met zitzakken boven op mijn huisje. En ik zit aan het strand!